تاریخچه سرنگ‌ و دلیل پیدایش آن

انواع سرنگ از لحاظ اندازه، حجم و کیفیت با یکدیگر متفاوت هستند، اما مهم‌ترین ویژگی‌های تقسیم‌بندی آن‌ها، حجم و نوع سرنگ‌ها است و در پزشکی برای مواردی مانند وارد کردن مایعات وریدی به خون، تزریقات، اندازه‌گیری مایعات و ترکیب مواد از آن‌ها استفاده می‌شود.

سرنگ‌ها یکی از پرمصرف‌ترین تجهیزات در پزشکی هستند که در بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی به منظورهای مختلفی استفاده می‌شوند و اغلب آن‌ها دارای جنس پلاستیکی و یک‌بار مصرف می‌باشند.

تاریخچه سرنگ‌

ابتدایی‌ترین شکل سرنگ‌ها، 129 تا 200 سال قبل از میلاد مسیح توسط جالینوس، طبیب یونانی استفاده می‌شد که او در آن زمان با استفاده از سرنگ، خون را به رگ‌های مغزی تزریق می‌کرد. مدتی بعد از آن در قرن نهم میلادی، پزشکی مصری به نام علی الموصلی از یک شیشه استوانه‌ای برای عمل ساکشن و برداشتن کاتارکت استفاده کرد. چندی بعد در سال 1760، حالت‌های اولیه تزریقات درون وریدی و انفوزیون شروع شد. به دنبال آن نیز در سال 1844، فرانسیس رایند، پزشک ایرلندی سوزن میان‌تهی را اختراع کرد و به همین ترتیب در سال‌های بعدی نیز اشکال متعدد و پیشرفته‌تری ابداع شد. در نهایت در سال 1956، کولین مورداک که یک فارماکولوژیست نیوزیلندی بود، سرنگ‌های پلاستیکی یک‌بار مصرف را به ثبت رساند.

دلایل و علائم سقط جنین می‌شود؟

انتخاب سرنگ

تاریخچه سرنگ‌ ها را بر اساس حجم داروی تجویز شده و جریان فشار مورد نظر انتخاب کنید. روی بشکه مقدار مشخص شده است که بر حسب سانتی متر (سی سی) یا میلی لیتر (میلی لیتر) اندازه گیری می شود. هر دو نوع اندازه گیری از نظر حجم معادل هستند. یک سی سی همان 1 میلی لیتر است. مقادیر زیاد دارو به اندازه سرنگ های بزرگتر نیاز دارد. نیاز به جریان های فشار کمتر نیز به ابعاد بزرگتری نیاز دارد. استفاده از سرنگ برای تزریق، با لوله طبی یا برای آبیاری نیز از عوامل انتخاب سرنگ هستند. نوع رایج آن سرنگ انسولین U-100 است. این یک سرنگ کم حجم است که معمولا برای داروهای دیابت استفاده می شود. این سرنگ فقط برای یک بار مصرف است و بنابراین یک سرنگ بسیار کم هزینه است. در زیر یک اینفوگرافیک از یک پیوستار نشان داده شده است که اندازه سرنگ را با کاربرد مربوطه تزریق، لوله پزشکی یا آبیاری مطابقت دارد.